Gilda Frumkin
Μια λαχτάρα, μια σιωπηλή κίνηση, καθώς τα πράγματα αναχωρούν.
Το έργο της Gilda Frumkin είναι ρεαλιστικό ενώ αγγίζει τις άκρες της μεταφυσικής, αφηγηματικά, ποιητικά. Αντικείμενα, ενεργά στοιχεία, αντανακλάσεις, μορφές και διασταυρώσεις πλαισιωμένες από θάλασσα, ξηρά, φυσικό τοπίο και αστικές υποχωρήσεις. Υποπτευόμαστε τον ρυθμό μιας ψυχής, θέλοντας να εκφράσουμε τα πάντα κάτω από ένα τέλειο σχέδιο και με μια κάποια επιδεξιότητα ζωγραφικής, ενώ παγώνουμε, παραμένουμε σιωπηλοί, παρατηρούμε και ακούμε.
Εικόνες της θάλασσας
Η Ευρυδίκη Τρισόν Μιλσανή για το έργο της Γκίλντα Φρούμκιν
«Όταν έχεις ένα θέμα, έλεγε ο Πικάσο, βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο, ποτέ δεν χάνεσαι», σημειώνει η Ευρυδίκη Τρισόν Μιλσανή, δρ. Ιστορίας της Τέχνης, για το έργο της Γκίλντα Φρούμκιν. «Πράγματι, το θέμα είναι εκείνο που σε καθοδηγεί και μ’ αυτό καλείς το θεατή στον παράδεισο του πίνακα. Όταν μάλιστα το θέμα είναι η θάλασσα, αυτή που κανείς «δεν θα μπορέσει να την εξαντλήσει», είναι σίγουρο πως η εικόνα σου είναι παραδεισένια. Η θάλασσα… αυτό το μαγικό στοιχείο με τα χιλιάδες πρόσωπα, τις υφές, την κίνηση, τις οσμές, τα χρώματα, τις αισθησιακές χαρές που υπόσχεται, που είναι ο πλούτος μας, οικεία και απρόσιτη, ατέλειωτα εναλλασσόμενη και συναρπαστική. Η Γκίλντα Φούμκιν την έχει διαλέξει και την υπηρετεί κατ’ αποκλειστικότητα. Χρόνια τώρα, με τα εξαιρετικά ζωγραφικά μέσα της, μας την προσφέρει ποικίλοντας ατέλειωτα τις εκδοχές της. Δίπλα στην ρευστή της υπόσταση, λες για να μας την κάνει ακόμη πιο διάφανη και λαμπερή, εφευρίσκει κάθε είδος υλικά στέρεα και σκληρά και τα διατάσσει σχεδόν ανάγλυφα, με την πιο τέλεια αισθητική. Ξύλα, μέταλλα αλλά κυρίως καραβόσκοινα που δεμένα με όμορφο τρόπο λύνονται και δένονται καθώς τα παιδεύουν τα καπρίτσια του νερού στην αέναή τους κίνηση».
«Καθώς αρχίζεις να περπατάς στο δρόμο,
εμφανίζεται ο τρόπος» – Rumi
Το «Ανθρώπινο Πέρασμα» της Gilda: Ένα λυρικό, μπεκετικό τοπίο.
Το «Ανθρώπινο Πέρασμα» είναι ένας μεγάλος ενεργειακός κόμβος για το σώμα της Gilda», σημειώνει η επιμελήτρια της Έκθεσης και εικαστικός Γεωργία Τρούλη. «Εκεί βρίσκουμε την αφήγησή της συμπυκνωμένη, πάντα έτοιμη να μιλήσει, μερικές φορές αντιστέκεται δυνατά σαν πλεγμένη μάζα. Γνωρίζει το πέρασμα των ανθρώπων, υπονοεί τη μελλοντική τους πορεία, τα ίχνη που αφήνει πίσω μια στιγμή στο χρόνο. Στη συνέχεια, φτάνει ως φωτογράφος έτοιμος να συλλέξει και να απομονώσει υπολείμματα και έγγραφα. Τεχνικά, τα συνομολογεί και τα απεικονίζει ευλαβικά. Ο θεατής στέκεται ατενίζοντας και ακούγοντας τη μοναξιά των εικόνων της, υφαίνοντας τις δικές του αφηγήσεις. Στο «Ανθρώπινο Πέρασμα» η ανθρώπινη μορφή παραμένει απούσα. Σε ένα λυρικό και ίσως και “μπεκετικό” τοπίο, κάτι λείπει, υπονοείται ενώ αναμενόταν. Κυρίως, η ανθρώπινη παρουσία.
Παρόλα αυτά, ο ζωγράφος παραμένει εκεί, «κρυμμένος πίσω» ή ατενίζοντας εξαντλητικά. Εξαντλώντας τον εαυτό της μέσα από το άγγιγμα, παρατηρώντας ποιητικά τον χώρο, διαθέτοντας τον χρόνο, για όλα όσα θα έρθουν, για όλα όσα μπορεί να πέρασαν ακάλεστα, για όλα όσα εκτιμάται, σαν τρεμόπαιγμα του «Ανθρώπινου Περάσματος», αποτυπωμένο στη μνήμη. Αυτοδίδακτη και τρυφερή αλλά με θέληση από πέτρα, εργάζεται διαρκώς για να κατακτήσει τα μέσα έκφρασης και το δικό της ιδίωμα. Στην έκθεση «Ανθρώπινο Πέρασμα», η Gilda μοιράζεται ένα αντανακλαστικό έργο υψηλής αισθητικής απόλαυσης, επιτρέποντας πολλαπλές και ευέλικτες χρήσεις και εμπειρίες από τον θεατή. [Γεωργία Τρούλη, εικαστικός, επιμελήτρια της Έκθεσης]
«Ξέρω ότι είσαι κουρασμένος
λά έλα, αυτός είναι ο τρόπος» – Rumi
Έπειτα από 18 ατομικές εκθέσεις και τη συμμετοχή της στις ΜΠΙΕΝΑΛΕ Φλωρεντίας, Σμύρνης και Λονδίνου καθώς και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, η καλλιτέχνις πιστεύει ότι πρέπει να συνεχίσει να δημιουργεί για να μπορέσει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους ακόμη περισσότερο από πριν. Για την Gilda Frumkin η ζωγραφική είναι τρόπος ζωής, έκφρασης και επικοινωνίας και ζωγραφίζει ό,τι την οδηγεί στην επαφή με τα χρώματα, το φως και τη μυρωδιά της Τέχνης. Πρώτα η σειρά “Ανθρώπινο πέρασμα” και αργότερα η “Μεσόγειος”, την συνοδεύουν όλα αυτά τα χρόνια, δίνοντας ψυχή σε ξεχασμένα αντικείμενα και μνήμες που κατά καιρούς έχουν συνδεθεί και αγαπηθεί από τον άνθρωπο.